Het is iets dat iedereen wel kent: je hebt iets vervelends meegemaakt en als dat eindelijk achter de rug is, hoop je dat alles weer goed is, maar dat valt tegen… Na een ziekte, ongeluk of burn-out
Van alle Amsterdamse huizen waar de tweelingzussen gewoond hadden, was er één waar ze liever niet aan terugdachten. Met de oorlog had dat weinig te maken.
Dit voorjaar verscheen Spiegelmoeders, een verzwegen familiegeschiedenis van Judith van der Wel.
Astrid trekt de deur van haar huis achter zich dicht. Haar zoontje zit nog in bad, haar man is op zijn werk, maar zij vertrekt.
Net voor de zomer bracht Toneelgroep Amsterdam de roman Vergeef ons op de planken van de Amerikaanse schrijfster Amy M. Homes (1961).
Wanneer begon het te spoken in zijn hoofd? Had iemand iets kunnen doen om hem tegen te houden? Grote vragen waar nabestaanden mee alleen worden gelaten als een dierbare zelfmoord pleegt.
Het kan niet anders of een roman met de titel Judas gaat over verraad. De naam Judas is tenslotte zo beladen, dat niemand zijn kind nog naar die trouweloze discipel zal vernoemen.
Met titels als Godverdomse dagen op een godverdomse bol (2008) en Kaddisj voor een kut (2014) deelde Dimitri Verhulst (1972) al eerder speldenprikken uit aan strenggelovige joden
In het Koninklijk Concertgebouworkest spannen alle musici, ook de invallers, zich in om mooie muziek te maken.
Eind augustus zwaait Dorian van der Brempt af als directeur van het Vlaams-Nederlands Huis deBuren.
Kun je iets leren van een symfonieorkest?
Wie joods Parijs wil zien gaat naar de wijk Marais, waar toeristen naar folkloristische etalages met menora's turen. Maar de joodse identiteit in Parijs staat onder druk.
De democratie is dood, leve de democratie!’ Zo formuleert BrusselNieuws.be de onorthodoxe gedachte achter de G1000. Op 11/11/’11 werd deze Belgische burgertop in Brussel georganiseerd.
Op zaterdag 25 september 2010 droeg Judith van der Wel in Oostende haar brief aan Multatuli voor als onderdeel van het Multatuli-jaar.
Dik van der Meulen ademt haast Multatuli. Moeiteloos weet hij allerlei observaties te verbinden met het leven van Eduard Douwes Dekker.
Eens dacht Ted van Lieshout (Eindhoven, 1955) dat hij geen schrijver kon worden, omdat hij taalfouten maakte en te ‘deftig’ schreef.
Wat heeft een mens nodig om gelukkig te zijn? Vooral weinig, is het antwoord dat de Vlaamse dichter Herman de Coninck (1944-1997) geeft in het gedicht Ligstoel I.
Anne Provoost (1964) brak in Nederland door met haar jeugdroman Vallen, waarin een jongen geconfronteerd wordt met hedendaags racisme en het oorlogsverleden van zijn grootvader.
Dit jaar is dichter Esther Jansma (1958) gastschrijver aan de RuG. In mei verscheen haar bundel Altijd vandaag waarin de gedichten uit haar vier voorgaande bundels verzameld zijn.